Een Ardeense wielerklassieker

Sven en ik zijn van geen kleintje vervaard wat betreft het bestijgen van hellingen, maar wat we vandaag onder de wielen kregen, kon best de vergelijking met de toeristenklassieker Tilff-Bastogne-Tilff doorstaan, met La Redoute en al erbij. Er kwam geen einde aan de opeenvolgende hellingen en ze waren stuk voor stuk ellenlang.
Gelukkig zat het weer wat beter mee dan gisteren. Het ochtendonweer had voor afkoeling gezorgd en de rest van de dag hield de temperatuur zich gedeinsd. 29° maximum op Svens meter.
Van begin tot einde de wind van voren. Die was gisteren als vanaf Doornik te voelen. Hij komt duidelijk uit het Zuiden en haalt 4 à 5 Beaufort op sommige momenten.
Vandaag ook maar één lekke band, voor mij dit keer en dat al na 20 kilometer.
Het wijwater van gisteren was goed tegen de hitte, vandaag hielp het tegen de maandagse verkeersdrukte. Vooral in Meaux was het soms kantjes afrijden. Nog geen 10 kilometer fietspad kregen we geprestenteerd.
De avond was improviseren. Niet voor Sven en de zijnen, want die genoten van een charmante gastvrouw in hun Chambre d’Hotes. Alhoewel, laat dat charmant er maar af. Een controlefreak die ons meteen met camper en al de hof afgooide. Trop grand !
Dan maar een sanistation gezocht en uiteindelijk gevonden wat verderop. Gelukkig heeft mijn vrouw op korte tijd haar rijden met een vijftonner aangescherpt. Mijn pet er voor af.

Morgen wordt het gelukkig een vlakke rit. De rest van de volgers gaan het kasteel van Chambord bezoeken. Het is hen gegund na de eerste dagen van hossen en hijgen om ons zo goed mogelijk bij te staan.