Tussen de wielergoden der aarde

Het eerste deel van deze rit kon beschouwd worden als puur functioneel, om van punt A naar punt B te rijden.
Pas na Casteljaloux was het rijden aangenaam dank zij een bosrijke omgeving waarbij het geluid van voorbijrazende auto’s vervangen werd door het getsjirp van krekels en uiteindelijk “un plat pays” met weinig wind.
Hét grote doel van deze dag was Notre-Dame des Cyclistes in Labastide d’Armagnac. We moesten daar voor 18.00 uur zijn, want anders hingen we eraan voor de moeite wegens een gesloten poort. Na een race waarbij Sven en ik mooi rondjes draaiden zoals de echte Tourrijders haalden we met een gemiddelde snelheid van 27 km/uur ons doel.
De moeite waard om ons te haasten : originele wielertruien van de groten der aarde, waarbij onze aandacht uiteraard in eerste instantie uitging naar een gele trui van Eddy Merckx uit zijn Faema-tijdperk, een wereldkampioenentrui van ’s lands glorie, Tom Boonen en gele truien van Armstrong en Contador. Verder nog honderden andere van bekende en onbekende helden uit alle hoeken van de koerswereld.
Een kaars en een klein dankwoord voor de afgelopen fietsdagen zonder kleerscheuren besloten het bezoek.
Om te eindigen nog 20 kilometer doorheen de druivenvelden waarvan Armagnac wordt gemaakt.
Een afhaal-Chinees besloot deze voorlaatste dag van onze missie.