Pineau de Charentes

Mijn vrouw weet als geen ander dat ik als aperitiefje graag een pinootje drink. Ik deed dit gisterenavond nog op het terras van de camping. Mij lijkt het dat dit drankje veel makkelijker te verteren was dan de streek met dezelfde naam waardoor we heden fietsten.
Ook hier wegenbouwers die niet per lopende kilometer betaald worden maar wel per aangelegde bult of helling. Hoe hoger, hoe meer ereloon.
In het begin mat de wind zich bij wijlen de allure aan van een kleine mistral, maar in de loop van de dag vond hij het blijkbaar genoeg om ons te tormenteren en ging hij wat rusten.
We hadden bij enkele vorige stops al gehoord dat wij een deel van de weg naar Santiago de Compostella aan het rijden waren. Ook vanavond nog in onze gîte in Festalemps. Lourdes is echter voor ons ver genoeg. Santiago was “no part of the deal”.
Fysiek is alles nog redelijk OK, maar mentaal gaat het moeilijker. De druk(te) om iedere dag van het ene punt naar het andere te trekken, wordt zwaar om dragen.
Gelukkig maakte de natuur rondom ons veel goed. Veel bossen, enorm veel zonnebloemen, pittoreske dorpjes met Romaanse kerken en ander moois tussen de gebruikelijke hellingen.
Nog even melden dat ik deze morgen opnieuw de zon uitdaagde door mijn Saxo-truitje aan te trekken en het heeft klaarblijkelijk gewerkt. 29° C gemiddeld op de fietsthermometer.
Alweer heerlijk gegeten vanavond. Met eend op de barbeque zullen we er morgen weer tegen kunnen.
Lourdes-Lourdes blijft nog altijd niet voor doetjes, maar de bestemming komt toch in zicht.